niedziela, 16 grudnia 2012

"To wyobraźnia skubie mnie" - Angelika



Drogi nauczycielu...

Wiem jak Ci ciężko w grupie trzydzieściorga dzieci dostrzec wspaniały potencjał każdego z nich.
Skuś się na eksperyment...
Spróbuj wybrać jeden dzień w miesiącu, w którym postarasz się poznać jedno dziecko. 
Skup się tylko na nim, patrz na nie, pytaj, bądź, obserwuj, zapisuj, poznaj, poczuj więź, wczuj się w jego potrzeby, przytul. 
Tylko jeden dzień z trzydziestu.
Może unikniesz sytuacji, w których napiszesz kolejną opinię a ja ją przeczytam przecierając oczy ze zdumienia:

- nie używając imienia dziecka
- opisując zachowanie dziecka, które nie mieści się w ramach szkolnych jako tragiczne, aspołeczne i niezrozumiałe (mowa o dziecku wybitnie twórczym)
- wyrażenie "natrętnie przegląda i czyta książki", zastąpisz fascynuje się literaturą
- dostrzeżesz dziecko, które stoi poza grupą nie z własnego wyboru, ale dlatego, że potrzebuje Twojej pomocy by "wejść" w grupę i poczuć się w niej bezpiecznie i dobrze
- nie będziesz musiał wciągać dziecka na siłę do klasy, bo samo będzie do niej chciało wejść
- zainteresujesz się nim autentycznie a nie tylko jego szkolnym zeszytem lub jego brakiem
- sprawisz, że zajęcia przez Ciebie prowadzone będą czymś na co dziecko czeka przez cały wolny czas
- napiszesz opinię o dziecku, które będzie Twoją antyreklamą

Dedykuję wpis ośmioletniej Angelice - niezwykłej mieszance Ani z Zielonego Wzgórza z Pippi, cudownej dziewczynce, którą skubie wyobraźnia :)!


Ja do mamy:
- Skubana ma niezwykły potencjał i wyobraźnię!
- To raczej wyobraźnia skubie mnie (odpowiada uśmiechnięta Angelika)






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz